Wrocław.

Sobota, 29 listopada 2014 · dodano: 02.12.2014 | Komentarze 0

"ROWEREM KU PRZYGODZIE"
Na Wrocławskich spotkaniach podróżników rowerowych byłam pierwszy raz. Namówił mnie eŁ.
Nie bardzo wiedziałam czego się spodziewać i po pierwszej prezentacji poczułam się - nie no muszę to powiedzieć: rozczarowana.
Czy był sens zrywać się po 3h snu, pędzić o świcie na pekaes, telepać się nim 4h, żeby.. oglądać bociany? ale skoro tu jestem przecież zostanę do końca.
Im dalej.. tym coraz ciekawiej.
"Izrael i Palestyna" bardzo mnie poruszył - prezentacja może nie była tak profesjonalna jak Australijska "Walkabout" która była podróżą ekstremalnie duchową , ale słuchałam oczarowana w równym stopniu obu.
Bardzo żałuję, że "Pataty i pomarańcze" były w jakimś obłędnym skrócie - skrótów, półtoraroczną podróż zamknąć w 30 minutach? - nie! coś nie tak! Okradziona. Szkoda. Chętnie posłuchałabym i obejrzała więcej..
Na Kirgistan też namówili :) arcy-prezentacja..z przyjemnością słuchałam.
Mieszane uczucia mam natomiast co do targania psa w przyczepie po Mongolii.
No nie. Pies podziwiał widoki z przyczepki? O co chodzi? Przyjaciel z nami?
Nie. No nie..i jeszcze raz nie - krzyczało coś we mnie... i porównywanie psa do autystycznego dziecka?
... nie. nie. nie. Sama nie wiem co mnie w tej eskapadzie tak rozdrażniło i nawet "Mazuriadę" przebiło.. i byłam zmęczona słuchając, oglądając.. czekałam, aż zejdą ze sceny i przestaną mówić. Nie wiem skąd takie emocje we mnie.
Nie zrozumiałam pieskiej miłości? Nie wiem, nie doceniłam wyczynu?
Nie umiałam. Nie znam się.
EH. 
Na następne Spotkanie na pewno się stawię, aby posłuchać o miejscach  które dla mnie są poza zasięgiem. I może o Polsce ktoś opowie.. pięknie.
Za gościnę we Wrocławiu bardzo dziękuje i za wszelkie przejawy serdeczności wobec mojej osoby również :)
Do zobaczenia.